Tövbeye Gel Tövbeye! Şiiri - Hanifi Kara

TÖVBEYE GEL TÖVBEYE!

Dümbelek, sazla, cazla, mâlâyâni şeylerle
Geçirme ömrü barda, tövbeye gel tövbeye!
Yoktan var eden varken, fânilere meyletme
Sonra kalırsın zorda, tövbeye gel tövbeye!

Kalple ilgili ise, dikiş tutmaz yarası
Ehli küfrün kalmamış; ne yazısı, turası
Olmaz ama yine de, Allah’la kul arası
Kaldır varsa da perde, tövbeye gel tövbeye!

Akşama yakın vakit, güneş iyice ağdı
Çoğu göç etti gitti, taydaşın hepsi sağdı
Bak yaşın ilerledi, saçlarına kar yağdı
Bir ayağın mezarda, tövbeye gel tövbeye!

Onu muhafaza et, bilir misin âmânı?
Elinde bir şey kalmaz, kaybedersen îmânı
Elest denilen o gün, kâl-û belâ zamânı
Verdiğin sözde dur da, tövbeye gel tövbeye!

Yanlış olan ne varsa, elin tersiyle itin
Her işimiz olmalı, hem sağlam hem de metin
Kayya deresi or’da, or’da azap çok çetin
Yanmadan n’olur nârda, tövbeye gel tövbeye…!!!

10/02/’18
Hanifi KARA