Tövbeye gel Şiiri - Osman Kaya Malatya

Dün bir şey yapmadım diye dövünme,
Tövbeye gel deli gönül tövbeye,
Bugün yaptığına coşup övünme,
Tövbeye gel deli gönül tövbeye.

Hiç yorulmaz havalarda gezersin,
Çıkar için başkasını üzersin,
Kendini görmeden eli süzersin,
Tövbeye gel deli gönül tövbeye.

Kefen nasip olur mu acep sana,
Her an şükredelim gel yaratana,
İnsan nasıl bu dünyaya aldana,
Tövbeye gel deli gönül tövbeye.

Komşunun yerine duvarı örme,
Desinler uğruna sadaka verme,
Kendini beğenip eli hor görme,
Tövbeye gel deli gönül tövbeye.

Ayaksız at ile bir gün gidersin,
Eşine dostuna veda edersin,
Günahkar gidersen nasıl ödersin,
Tövbeye gel deli gönül tövbeye.

Şükrederim her an niyaz eylerim,
Kaya’m yüreğimden geldi söylerim,
Yol hakkın yoludur gayri neylerim,
Tövbeye gel deli gönül tövbeye.