TÖVBE Mİ YUDUMLADIM.
Bir ömrü heder edip, yele verdim savurdum.
Dünya zevkine kanıp, İblis’e dost olurdum.
Geçmişi, geleceği, rezil ettim nefsimle,
Şimdi pişman, perişan, gelip duaya durdum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
hocam yüreğinize sağlık Tövbemi Yudumladım diyorsunuz bu necip fazıl gibi sonradan diriliş mi
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta