Tövbem Şiiri - Emre Sarıçiçek

Bu can kahırla dolu, haketmiyor ayrılığı.
Sevgi pınarında bulmuşken tapınağı.

Yaralı yürekler, pas tutarmı bilmem.
Damarlarımdan akan, kan değil tövbem.

İki cihan bir olsa, kavuşmaz artık bu eller.
Sevgimize ışık tutarken, söndü fenerler.

Sana aşiyan olsada, bu buğulu gözler.
Görmese daha güzel, bitmek bilmez nöbetler.

Bir bahane aramak fayda getirmez sana.
Dağlar ferman olsada satırlar yetmez buna.

Mısralarda tebessüm, yapraklarda kokun var.
Nekadar uzak olursan, okadar kafi bana.