Ben aşka tövbeliyim
Debremlere alışsada bedenim
Seller bassada toprağımı,acılar yalan olup gidiyor
Ben sensizliğe tövbeliyim
Çok istemiştimya seni
Dualarla istenen yağmurda olsan
Yoklukta çöken karakışımsın
Ben sonbaharda sevdim kışa tövbeliyim
Hal nedir diye merak etmek gönül işi
Gönüllerin iletişimi duygu seli
Yağmurlarım akmaz oldu karabulutlar yalancı
Ben sellere tövbeliyim
Söz namus bizde
Sevdaya söz tutmuyormuş
Verdiğimiz sözden dönmedik
Sözünü tutmayanlara tövbeliyim
Vicdansızlık ve ihanet kime yakışır ki
Sevdasını anlık hevese kim satar
İnsanım diye gezmesin anlık heves düşkünleri
Ben bu yaratıklara tövbeliyim
Gözlerinde dünyalar bulunan yara kurban olsun bu yürek
Aksın damarlardaki kan son damlasına kadar
Bom boş geçip gideceğine aşkınla kısalsın ömür
Ben bir daha sevmeye tövbeliyim
Yarı yolda koyandan yoldaş olmaz
Umudu paylaşırken umutsuzlukta kaçılmaz
Ayrılık yazıldıysa alnımıza mezara kadar sevdaysa kader
Ben yaşamamaya tövbeliyim
Kayıt Tarihi : 15.10.2007 03:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Giden hiçbirşey geri gelmiyor.Gelen eski yerini tutmuyor.Bazı şeylere başlamadan tövbeli olmak güzel olurdiye düşünmeden edemedim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!