Dara düşen kapımı,
Üç beş kere çalıyor.
Kopardığı üç kuruşa,
Ne taklalar atıyor,
Ödemeye gelince,
Köşe bucak kaçıyor.
Borç vermek mi bundan sonra...
Tövbelerin tövbesi! !
Ben dostluğu sır bilirim.
Sırrı kefene dikerim.
Bir söylesem, bin dinlerim.
El, doyurur aç gezerim.
Sır vermek mi bundan sonra...
Tövbelerin tövbesi! !
Düşmanım üzemez,
Dostum öldürür.
Yediğim kazıklar,
Çitler ördürür.
Tanrım beni görür,
Bir gün güldürür.
Acımak mı bundan sonra...
Tövbelerin tövbesi! !
Kayıt Tarihi : 6.10.2007 21:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sözünde durmayanlar, kalp kıranlar acınacak durumdadırlar çünkü.
Sevgiler
Yüreğine sağlık...
Paylaşım için teşekkürler...
Yalnız : İyilik zahmetsiz olmaz...
Verdiğini alamama durumundan dolayı verdiğin iyilik iyiliktir...
Selamlar.
TÜM YORUMLAR (10)