Ölmeden çıkmaz, insanın huyu
Vermez elinden, içeyim suyu
Hiç kaçırır mı, düğünü toyu
Adını anmam, tövbeler olsun
Her çile bende, beni kahrettin
Yeter bu kadar, canıma yettin
Arkana bakmadan, çekip gittin
Adını anmam, tövbeler olsun
Dertliyse insan, olmaz sabahı
Çile çekenin, nedir günahı
Kimsenin kalmaz, kimsede ahı
Adını anmam, tövbeler olsun
Çektirdiklerin, artık son bulsun
Bırak’ta benim de yüzüm gülsün
Bu can bedende, mutluluk bulsun
Adını anmam, tövbeler olsun
(0797) Eylül 2009
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 27.12.2018 12:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!