Tövbeler Olsun Şiiri - Hikmet Durkut

Aşkın umman olsa umrumda değil
Dalarsam ben eğer tövbeler olsun
Sevdan bana doğru verse de meyil
Dolarsam ben eğer tövbeler olsun

Petek olmam özden gelen balına
Nakış olsam girmem gönül halına
Kanadım kırılsa senin dalına
Konarsam ben eğer tövbeler olsun

Senden vefa olmaz yaralı cana
Zarar verin dokunduğun insana
Önde mihrap olsan yönümü sana
Dönersem ben eğer tövbeler olsun

Aradığım yerde eğer yokusan
Ayrılığı nakış nakış dokusan
Kitap açıp ortasından okusan
Kanarsam ben eğer tövbeler olsun

Bizi taşımıyor sevdanın kabı
Yusufa saraydı kuyunun dibi
Atsan kor aleve ibrahim gibi
Yanarsam ben eğer tövbeler olsun

Buz tutturdun güneş vuran yanımı
Elden daha fazla yaksan canımı
Açlıktan ölsemde sana nan'ımı
Banarsam ben eğer tövbeler olsun

Bakışın işmarın deli etse de
Hiç sevda görmeden ömrüm bitse de
Gönül atı sana doğru gitse de
İnersem ben eğer tövbeler olsun

Hiç küllenmez hep kor kalsa da közüm
Kendime sitemim kendime sözüm
Sıfırın altında olsa da özüm
Donarsam ben eğer tövbeler olsun

Hikmetin derdini almaz ki dere
Bir değil tövbesi belki yüz kere
Adını unutup belli bir süre
Anarsam ben eğer tövbeler olsun