Tövbeler Olsun Şiiri - Ölüler Konuşmaz

Bir gece daha geçti sensiz ve ben kimsesiz
Eskisine inat hoyratça ve zalimce,
Ne gökteki yıldızlar parladı,
Ne de karanlık geceme de ay parıldadı.

Her gece bu son gece diyorum kendi kendime,
Sabırla beklediğimi o son geceyi,
Beklediğim o son gecenin sabahını,
Yeni doğan güneşle bana geleceğin o günü.

Biliyorum ki hiç gelmeyecek o gece,
Bense hep o son gecenin sabahını bekleyeceğim,
Ömrüm seni beklemekle geçecek gecelerce,
Bir daha bir başkasını sevmek tövbeler olsun.

Bir sevdim bin kere yandım,
Her gece ateşler içinde kıvrandım,
Her uykumdan kan ter içinde uyandım,
Bir daha bir başkasını sevmek mi tövbeler olsun.