Tövbekar Günahlar...

Ben seni…

Dilimin dönmediği bir harfte
Tırnağımla Ağaç gövdesine yazdım
Elimin varmadığı uzaklardı dokunmak
Yoktun…
Bilsen, bu aşka ne mezarlar kazdım….

Kaç “sen” öldürdüm içimde
Pervasız kuralsız öfkeme tutsak
Ne yeminler bozdum yüreğimde
Çoktun…
Çokluğunda azalan, bir mavi yasak…..

Ben seni…

Tutamadım ellerinden işte
Kal diyemedim en yangın yerinde
En zor anında bu kavganın
Gittin…
Sancısını bırakıp sorguların……..

Kaç “sır” sakladı bu şehir
Seni kaç asır yasakladı yazdığım şiir
Söylediğim türkü, düştüğüm ayaz…
Yittin…
Bana koynundan sevişmek yolla biraz….

Ben seni…

Kıyamadım yüreğimden silmeye
Harami, eşkıya vakitler kesti yolumu
Alıştırdım sol yanımı “seni sevmeye”
Aşktın…
Dilim varmadı kolayca söylemeye…

Kaç hesabın bedelini ödedim bilsen
Talan ettim içimin çıkmaz sokaklarını
Yıktım surdan kalenin yıkılmaz duvarlarını
Sevdim…

Sus şimdi
Erteledim koynumdaki

Tövbekar günahlarını…