Düşünmekten vazgeçmedi deli,
Yalan ve yanlış kapısını çalsa da,
itti sümen altına...
Nerede kalmıştık dedi,
Önceledi akmak kendini,
Elinin tersiyle onu da itti deli,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta