Tövbe Yarabbi Şiiri - Adem Ulutaş

Üstüme kilitlenmiş ıssız ve sessiz odam
Başımı zonklatıyor beynimde gezen adam

Tarifsiz gür sesinden çınlıyor kulaklarım
Ötelerden bir haber getirir ulaklarım

Üç beş günlük dünyada ne kazandın alda gel
Madem saray köşkün var getirmeme ne engel

Yâr dedim evlat dedim mal dedim mülkün dedim
Öğündüm servetimle saygınlık ülküm dedim

Benim sandığın her şey şimdi benden uzakta
Çırpınıp duruyorum dünya denen tuzakta

Cılız bedenim ile ne yükler taşıyorum
Baki varken faniye meylime şaşıyorum

Bir film şeridi gibi geçer gözümden geçmiş
Şeytan şeytanlık edip nefsimi hedef seçmiş

Ondandır ki dünyayı şirin göstermiş bana
Türlü hile kurarak el uzatmış imana

Tövbe Yarabbi tövbe şu günahkar kulunu
Şeytandan uzak eyle sana döner yolunu

Dua kapın açıkken sığınırım affına
Benide koy dünyadan vazgeçmişler safına