Tövbe Güneşi..! Şiiri - Sevil Kutlu 2

Biz insanoğlunun hayatı üç ana bölümden oluşur.
Geçmişimiz,şimdiki anımız ve geleceğimiz...
Tıpkı aldığımız nefesler gibi...

Hepimizin geçmişinde neler saklıdır?
İhanetler,günahlar,vurdumduymazlıklar...
Geçmişte hangi hatalara düştüğümüzün,
Kaç tane fırsatı kaçırdığımızın önemi yoktur.
Çünkü adı üstünde ''geçmiş''

Elimizden gidenlere insan elbette üzülür
Ama bu üzüntü önümüzdeki geleceği,
Daha ölüm bize ulaşıncaya kadar
Vaktimiz olduğunun üstünü örtmemeli.

Gelecekte yanan ışığı da görmeliyiz.
Kul sadece günahlarından dolayı
Korku içinde değil
Aynı zamanda da
Affedildiğinin ümidi içinde olmalı.

Ve ''Rabbim beni affetti
Öyleyse ben de bundan sonra
O'nun rızasını kazanma yolunda
Elimden geleni yapmalıyım.''diye düşünmelidir.

Tövbeden önce hepimiz
''Rabbimin uğrunda daha güzel ameller işleyebilseydim,
Daha çok sevap hanemi doldurabilseydim,
Keşke işlemiş olduğum o günahları hiç işlemeseydim,
Rabbimi hiç üzmeseydim...''diye düşünür,
En derinden bir pişmanlık hissederiz
Ama artık giden gitmiştir.

Geçmişe dönmenin mümkün olmadığını
Hepimiz biliriz.
Aynı ahiret ve kabir aleminden
Geriye dönmenin mümkün olmadığı gibi...
Geçmişe çok bağlanırsak
Tövbeden sonra
Önümüzde bize açılan nurlu pencereleri,
Kapıları göremeyiz.
Önümüze rızayı kazanma yolunda çıkan fırsatları
Değerlendiremeyiz.
Yani geçmişe üzülelim
Ama saplanıp kalmayalım.

Öyleyse bizim için önemli olan
Yaptığımız tövbeden sonraki anımızdır,
Geleceğimizdir.

Geçmişe yönelik duyduğumuz pişmanlık sonucunda
Yüce Yaradan bize tövbeyi hediye eder.
Kulunun tövbesinden o kadar memnun olur ki,
Kulunun günahlarını güneş karşısında eriyen karlar gibi eritir.
Hatta öylesine memnun olur ki
O günahları işleyen azalara bile
işlediği o günahları unutturur.
Böylece o kişi ahirette
Aleyhine şahitlik edecek bir kimse olmadan gelir biiznillahi teala.

Geçmişe duyulan pişmanlık
Gelecek için daha fazla çaba sarfetmeye iter bizi..
Tövbeden sonra geçmişteki açıklarımızı kapatmak için
Elimizden geleni yapar,
Belki bu çabamız bir çok kimseden daha ilerilere taşır bizi.
Ve pişmanlığımızdan içimiz yandıkça günahlarımız eridikçe erir.

Yeni katıldığımız güzel insanlar
Ve güzel meclisler
Eskiden katıldığımız
Rabbimizin rızası dışındaki
Bir çok meclisin günahına kefaret olur.

Tövbeden sonra
Geçmişte kaybettiğimiz zamanı
Telafi etmek amacıyla
Rabbimizin ipine daha çok sarılmalıyız.

Bu konuyu örnekleyecek olursak;
Bir çalışkan öğrenci ve bir de tembel bir öğrenci düşünelim.
Çalışkan öğrenci herkes onu methettiğinden
Pofpoflandığından dolayı
Ppsikolojik olarak memnun ve doygundur.
Nasılsa çalışkan olduğunu düşünerek fazla emek sarfetmez.

Oysa tembel öğrenci
Tembel olmaması gerektiğini kavradığı
Ve motive edildiği anda şaha kalkar.
Ve çalışkan öğrenciyi bile geçer.
Ve dengeler bu defa değişir.

Bizler de geçmişin eksikliğini duydukca
Kendimizi daha çok ileriye atmalıyız.
Pişmanlık yaralarını sarmak için,
O kadar günah ve kusurumuzu affeden Mevla'mızın yolunda
Daha çok gayret sarf etmeliyiz.
İbadet,sadaka,hizmetlerle...

Eğer tövbeden sonraki ömrümüzü
İyi değerlendirebilirsek
Geçmişimizdeki hatalara kefaret olur.

Menzil'i olmayanın hayatı anlamsız olur.

Geleceğe dair umutlar beslemeli,
Rabbimizin yolunda yapmak istediklerimizi
Planlı bir şekilde gerçekleştirmeye çalışmalıyız.
İşte o zaman ağustos böceği olmaktan çıkar
Hepimiz çalışkan birer karınca oluruz.
Küçük adımlara sahip olsak da yılmadan,
Bıkmadan sürekli yürürsek
Aldığımız yol o oranda fazla olacaktır.

Geçmişte yaşadığımız her şey bize tecrübe olmuştur.
O tecrübeler yol göstermeli bize ki
Aynı hatalara bir daha düşmeyelim.

Ve azimle
Hep ileri doğrı adım atmanın sonucunda da
Rabbül Alemin bize ''Hadi artık bana kavuşma zamanın geldi,
Gel yanıma.''dediği zaman da
En azından çok şey yapamamış olsak da
Gayret etmenin mutluluğu kalbimizde,
O en güzele kavuşmuş oluruz.

Güzel bir gelecek,
tövbe ve pişmanlık temelleri üzerine inşa edilir.
Tövbe güneşinin her daim
Hayatımızı aydınlatması dileğiyle,muhabbetle..!