Tövbe Gerek, Sana Acil Bir Tövbe!

TÖVBE GEREK, SANA ACİL BİR TÖVBE!

Kim isterse, ind-i Hakta aklanmak
Elzem ona, istiğfarla paklanmak
Kim isterse, cehennemden saklanmak
Tövbe gerek, ona ciddi bir tövbe!

Gece gündüz, yiyip, yiyip naneyi
Doldurmuşsan, haltlar ile haneyi
Fısk fücurla, kapatmışsan seneyi
Tövbe gerek sana acil bir tövbe!

Eğer gaflet, hâkim ise yaşam’a
Bundan böyle, bu şekilde yaşama!
Son bulmadan, şu handaki aşama
Tövbe gerek, sana hemen bir tövbe!

Kulluk iken, bu hayatın gayesi
Azap olur, ihmalkârın payesi!
Şayet kabre, dönmüş ise hanesi
Tövbe gerek, öyle kula bir tövbe!

Tüm vaktini, ayırırken faniye
Ayırmazsan, ahret için saniye
Tavrın buysa, her daima Sani’ye
Tövbe gerek, sana acil bir tövbe!

Cümle ins, cin misafirken bu yerde
Mitil atmak, yakışır mı de ferde?
Sağlamından, idrak varsa o ser’de
Tövbe gerek, sana ciddi bir tövbe!

Sakın deme, batan beşer yan gider!
Yan gidenden, iman gider, din gider!
Önce aklı, boş kafana sen bi der;
Tövbe gerek, sonra sana bir tövbe!

Elbette ki, beşer sürçer ve düşer
Düşen kula, öyle kalmak mı düşer?
Tövbe ile dönüşürse hayra şer;
Tövbe gerek, sana acil bir tövbe!

Cihat ŞAHİN
15.03.2022-İZMİR