Tövbe Ettirdin Şiiri - İbrahim Bozkurt

Dünyada bir tek sanki sen vardın.
Aç karnını bir türlü doyuramadın!
Konunu komşunu, hiç düşünmedin,
Sana oy verene tövbe ettirdin.

Millet seni seçip bir mevki verdi,
Sözünü unutup sefaya daldın.
Hakikat gerçeğe, önem vermedin,
Sana oy verene tövbe ettirdin.

Sütten dilim yandı yoğurt yiyemem,
Bir kere aldandım, inkar edemem.
Dünyada var mıdır senin gibisi?
Sana oy verene tövbe ettirdin.

Sıtk ile bağlandım senin yoluna,
Daha baştan dediğini unuttun
Millette inançla bu yolu seçti.
Sana oy verene tövbe ettirdin.

Yoksulluk ülkede kanayan yara,
İşsizliğe çare üretemedin.!
Aynı tas aynı hamam sonunda
Sana oy verene tövbe ettirdin.

Bu millet seninle oldu her daim,
Garip gurabayı ihmal eyledin.
Bütün zamanları kendine yonttun,
Sana oy verene tövbe ettirdin.

Bozkurt'um bu kadar bencillik etme,
Ettin bir iyilik herkese deme.
İnsanı, insandan hiç ayırt etme,
Sana oy verene tövbe ettirdin.