Fırtına kopan bu şehirde
Yürüyorum ayrılık savuran rüzgara inat
Seni arıyorum
Yıldızlar bir bir terk ediyor gökyüzünü
Yağmur inceden düşüyor yeryüzüne
Yüreğim ıslanıyor
Şehir karanlık, şehir suskun
Sokaklar ıssız, sokaklar boş
Fırtınadan arta kalan
Sevdalara çarpıyor gözüme
Ağlıyorum yalnızlığıma
Yüreğime gam
Gözlerime nem vuruyor
Ayrılıkla beraber çöküyor karanlık
Üşüdü ellerim
Kanadı kalbim
Kırık dökük oldu dönmedi dünyam
Bir türkü dolandı dilime
Öylece sessiz, öylece yarım
Yinede olmadı sabahım
Yağmur vurdu pencereme
Sana koşmak istedim
Ve ilk kez korktum karanlıktan
Ağladım
Sensizliğe isyan ettim
Duvarlar üstüme geldi
Kelimeler dilimde parçalandı
Tövbe ettim yalnızlığa
Fırtına kopan bu şehirde
Fırtınadan arta kalan
Sevdalara koşuyorum
Ayrılık savuran rüzgara inat
Seni arıyorum, aşk
Tükettim ben cezamı
Sana koşuyorum
Fırtına kopan bu şehirde
Yağmur inceden vuruyor yüreğime
Ben seni arıyorum
14.02.2009
00:07
Kayıt Tarihi : 19.2.2009 20:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!