hayatın met cezirleri
tekrarlandı yine.
son kararlarıyla gidenler
gurur kalelerini terk edip,
pişmanlığın üst başıyla
yine geri döndüler.
bir geceler uykusuzluğuyla kaldı
bir de sabahlar hasretliğiyle.
oysa gitmeler;
gelmelerin doğum sancısıymış meğer.
gitmeler; gelişlerin sevgi savaşıymış.
gidenlerin ardından
mendiller sallanmamıştı oysa.
çabuk gelsinler diye sular da dökülmemişti.
umutsuzluk…
diz boyu çamurdaydı.
sabırlar tükenmiş
yürek,dualarla ayaktaydı.
ama,geldiler işte…
gelişlerin kar beyazı güzelliğiyle
geldiler.
ve bir daha gitmelere
kalanların bağışlarıyla…
tövbe dediler.
2006
Gülden IşıkKayıt Tarihi : 17.2.2006 18:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!