Dün gece kendime sevmeyi haram kıldım
Bir daha mı, tövbe, on kez tövbe, yüz kez, bin kez tövbe
Yüreğimi öldürdüm katili ben değilim
İçim acıdıkça ıslandı yine
Hüzün çiçeklerini kokladım hatıralarda
Uyumuşum öylece
Hani her mevsim baharı yaşardım ya
Mevsimler boğuldu yağmur damlalarında
Neşe unuttu kendini, törensiz defnettik
Bir ayrılık şarkısı düştü keman teline
Gülümseyişler kefenlendi
Gülemedim
Uzun bir soluktu nefeslerin en güzeli
Daha çocuktu, gençti
Yaşayacak çok yarınları vardı
Belki bir hiç uğruna çıktı yola
Uzaklaştı ayakları
Bir cinayet işlendi gece
Yüreğimi öldürdüm katili ben değilim lakin
Sadece dostluk, mutluluk diledim
İçimde ne kızgınlık var
Ne nefret, ne kin
Kendi yıkılmışlığıma kurulur mu tekrar bir ben
Zamana bıraktım
Ellerimde dün
Çözün şu mengeneleri yüreğimden
Dostlar
Dostlar bu adam üzgün
Kayıt Tarihi : 20.12.2011 19:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!