Dün gece rüyamda garip bir derviş gördüm.
Aksakallı, cübbeli, pür edeple bir derviş,
“Yavrum” dedi, ‘tövbe et sabah geç olabilir.’
‘Azrail seni şimdi yatakta bulabilir.”
Hemen orda diz çöküp, kalkıp eline vardım.
Onunla tövbe edip, Allah’ıma yalvardım.
O an, ruhum kuş olup; göğe uçmak istedi
O an, beden elbisem, şu ruhuma dar geldi.
Onun o misk kokusu alıp beni götürdü.
Manevi doktorların masasına yatırdı.
Hepsi nefes vererek, bana teveccüh ettiler.
İçimdeki kir pası yıkayıp erittiler.
Sabah uyandığımda kan ter içinde idim.
Bir koşu abdest alıp; alıp namazlık serdim.
İçimde ne kötülük, ne kin, ne nefret kaldı.
Secdeden uzak alnım, kalkıp secdeye vardı.
Eskiden gıybet edip “insan yiyen” bu dilim,
Şimdi O’nun rızası için, okuyor fen ve ilim.
Eskiden kızdırana uzanıp vuran elim,
Şimdi edeple bağlı, şimdi sakin ve selim.
Ey benim bu halime aşina olanlar,
Benim bu halim nedir, nedir tüm bu olanlar?
Kayıt Tarihi : 1.4.2007 16:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şairim, bir imge, bir sembol, bir idealse, şiirinde var.
Şairim yol senin yolcu sensin haydi uğurlar ola bu şiir yolunda.
Tebrikler kardeşim Şehmus. Selamlar. A. Sandal
Selâm ve dua ile...
Allah yar ve yardımcınız olsun.
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (4)