Eğer günahından ederse rücu,
Tövbe nasip eder Mevla kuluna.
Tertemiz pak eder tövbenin gücü.
Nedametle kim girerse yoluna.
Zenginliğin şımarttığı hal ile,
Kibirlenip kırıp dökme dil ile,
Mülk O'nundur, kimse göçmez pul ile.
Adem oğlu güvenmesin malına.
Beşeriz, şaşarız, yaparız hata.
Dolarsa Mevla'nın koyduğu kota,
Her kul, günahına yas tuta tuta,
Mağfiret dilesin mücrim haline.
Tövbeler tövbesi, bir daha asla!
Gönlünü Mevlanın affına yasla.
Nedamet duyarak yapış ihlasla,
Rücu kapısının tövbe koluna.
İnsanda zaaftır günahı nisyan.
Unutup bin kere etsen de isyan,
Ne kadar kabarık olsa da dosyan,
Mevla bakmaz, çamuruna çuluna.
O Gafur'dur, O Kerimdir, af eder.
Tövbe eden kulu eylemez heder.
Kulunu affetmek hoşuna gider.
Af olanın zarar gelmez kılına.
18 Temmuz 2024 Emin Yıldız
Emin Yıldız 2
Kayıt Tarihi : 18.7.2024 17:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!