Tövbe@ Şiiri - Ercan Keskin

Bir daha aşk mı tövbe olsun içim yandı, cız!
Sevmeye sevilmeye hazır insan nerede?
Bu dünyada hepimiz birbirine muhtacız,
Gel de anlat ne ile, benim gönlüm şiirde.

Şiir şiir üstüne yazabilirim ancak
Önce aşka inanan birisi sonra da her
Aşkın ahval ve şeraitini anlayacak
İyicil insan her haliyle bana benzer

Maalesef sipariş ile aşık olunmuyor ki
Ne çıkarsa bahtına insan sevgisi olsun
(Yeter lafın gelişi demek istendi sanki)
Anlaşıldı sen aşka karşı fena dolusun

Hani aşkı yüceltmek görevin gibiydi
Hassas duygu olduğu anlaşıldı sanırım
Aşkın asıl sahibi gerçek sevgililerdi
Üçünçü kişiye gözlemci diye bakarım

Eğer görevse aşka gönül vermektir savım
Onu yok saymamak ve kuşkusuz inanmaktır
O ezeli bir rüya yokluğu iç savaşım
Onsuz bir dünya ;yalnızlığın sembolü : Aşktır

Ben aşkı anlatamam fakat o beni anlatır
Bir şiirlik saltanat mı onu duyumsamak
Kalp ağrısı tutunca beni kimler sağaltır?
En masum dileğim aşkla gözlerimi yummak

Süslü püslü tümceler aşkı anlatan yalan
Tekrarlı cümlelerse inanılır olmayı
Özünde bırakmaz oysa ki gerçek olan;
Değişimi yakalamaktır handiyse kıl payı

Aşk diye diye olmaz sahillere savruldum
Bir mevsimlik güzellik gel gör neler eyledi
Beni benden alınca kalmadı hiç umudum
Kaderim değişmedi hiç ezelden böyleydi

Bir daha aşk mı tövbe olsun içim yandı, cız !
Sevmeye sevilmeye hazır insan nerede?
Bu dünyada hepimiz birbirine muhtacız ,
Gel de anlat ne ile benim gönlüm şiirde.