Tövbe Şiiri - Mehmet Ali Demirel

Şöyle bir bak nice canlar gitti nice cananlar
Ey toprağı düşünmeden kendini dev sananlar
Merhamet sel olup akarken gönülden gönüle
Allah kesti muslukları kirli,kan akıyor vanalar

Gidenler gelmedi neyin telaşındayiz,bilmem.
Toprakları örtün üstüme gayri ben gülmem
Zülüm boy boy desen desen gücüm yok silmem
Herkes ilah oldu,ben hak'a yürürüm gelmem

Hiç düşünmezmisiniz Evrenin hani direği
Kalpaklık meşru,hileyle bükülür merdin bileği
İnsanlar fetbaz can alır,kan emer durur
Ne mertliğin ne de yaşamın tövbe kaldı ereği

Ne söylersen söyle Memoçilo gayri
çaban boşa
Nefret bulaşılmış halal lokmaya Aş'a
Dikiş tutmaz insanlık istesen başını vur taş'a
Dedim ya herkes Allah olmuş tövbe tövbe haş'aa...!
Memoçilo