Ben Allahın günahkar kullarından biriyim
Öyle ki affettiremem kendimi ne yapsam
Hayatın acımasız olduğunu bilirdim
Çünkü hiçbir işim rast gitmez
Ve hayallerime ulaşamazdım
Beklide Allahın bana kurduğu
Günahlarımdan büyük bir baraj
Ve günah Seddi geçemediğim
Beklide günahlarımdan arınmam
Saf ve berrak bir hayata
Tenime vücuduma
Gönül yürek vicdan ve ruh gibi
Her yanımdan kir ve günahlarımı süzmek
Kar gibi ak beyazın
Tüm vücudumu sarması gibi
Günahlarımdan arınmam gerek
Bugün bir yıl daha geride bırakıp
Bugün bir yıl daha yaşlandık
Ömürler bu kadar azken
Nefesin ne zaman tükeneceği bilinmezken
Biz insanlar Allahın aciz kulları
Değer mi hayatı boş yaşamak
Değer mi boşluğu günahlarla doldurmak
Belli mi yarınlara çıkacağımız
Belli mi hayırlı ölümlerle karşılaşacağımız
Öyleyse ne duruyoruz
Gelin tövbe edelim
İnsan olalım insanca yaşayalım
İnsan olalım ölümden korkmayalım
Ben tövbe ediyorum günahlarımdan
Ve iyilik yolundayım
Allahın izni ile
Günahlarımdan arınma yolundayım
YAZAR SEMİH BAYBORA
TARİH 01\01\2011
Kayıt Tarihi : 21.5.2018 18:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!