Tövbe Şiiri - Erdem Gümüş 2

TÖVBE

İnsanlık barıştır, nefsinle savaş,
Gönüller çok nazik, çabuk kırılır
İlimle bilimle, piş yavaş yavaş,
Mahşer-i Mizâna, böyle varılır.

Cehaletin atı eyersiz binme,
Menzili iyi seç, doğrudan dönme,
İnsan öldürmeyi, maharet sanma,
Senin hesabın da, öyle görülür.

Rızkın miktarını, Rab'bin ayarlar,
Onsekiz bin âlem, Hâk'dan doyarlar,
Sırrı gizli sanma, senden duyarlar,
Aldığın her nefes, say'la verilir.

İnsanın hayatı, yunmakla başlar,
Gelirken giderken, tendedir yaşlar
İlahi kanunda, aksamaz işler,
Kainatta denge, suyla kurulur.

Bu bir imtihandır, âkil ol âkil,
En büyük servetin, akıldır akıl,
Şeytan melek ama, asi bir vekil,
Amel defterleri, Hây'la dürülür.

Dualar dildeyse şiir ibadet,
Mısrama kızdıysan, öfkende sabret,
Türbanı fikre tak, beyin de avret,
Bütün çıplaklıklar, huy'la sarılır.

Kul Figani sanma, günahın yoktur,
Bilerek, bilmeden, işlenen çoktur,
Kapılar açıkken, tövbe de döktür,
Hâk'kın divanına, neyle durulur?

Kul Figani (Erdem GÜMÜŞ)
Ekim 2016
ANKARA