Tövbe Şiiri - Yunus Akkale

TÖVBE

Özümde sözümde, güven huzuru
Fitne fesada, karışmam bir daha
Görünce rezalet bin bir çukuru
Şeytanla birlik, barışmam bir daha

Yüzüne gülerde arkana atar
Köpek yatağında, pireler atlar
Münafık durmaz, sağı sola katar
Cahille inat, yarışmam bir daha

Yuvadan atılan leylek yavrusu
Anadan ayrılır meler kuzusu
Gurbette mekânı sıla arzusu
Yardan ayrıldım, kavuşmam bir daha

Hasreti çekerim, ana yüzüne
Nasıl bakarım bir gün gözüne
Nice kış geçirdim, bahar yazına
Hasreti elle, bölüşmem bir daha

Bana yar bilmem, eldeki güzeli
Akıbet bizim, ebedi ezeli
Bülbül perişan, gülünden bezeli
Sakayla ötüp, dertleşmem bir daha

Zamanı belirsiz nerde mezarı
Nice han, hamam nerede varı
Olsa da bir darıdan, bunca darı
Kök salıp yerde, yetişmem bir daha

Can veren Allah, vermez mi dermanı
Poyraza savurdun, bunca harmanı
Boş yere harcadın, akan zamanı
Yeni baştan, hesaplaşmam bir daha

Yunus; neler yaparsın, sonun belli
Yaş hitama erdi, belli ki elli
Dünün fırtınalı, bu günün yelli
Bülbüle inat, ötüşmem bir daha