Tövbe! Şiiri - Tacettin Fidan

Galiba, karını dul bırakmaktan korktuğundan
'Ya, bana göre, bekarlık sultanlıktır’ diyorsun
Buraya senden bir armağan bir mülk bırakmazsan,
Beddualar edecektir sana, bu kısır dünya
Duy, çocuksuz kocakarının çorak feryadını
İşitecek herkes senin yavan dul kadınını
Eyvah, yandın! Kainat der ki: 'Ben onun duluyum!
Vermedi, bu dünyaya aslen artık bir kul bir şevk! '
'Bana ne,' ha? 'Dünya benden niye yakınsın,' deme!
Bilmezmisin, her dul kadının aklında kocası,
Çocuklarının yüzünde onun resmi belirir!
Ey pinti herif! Bu dünyada cömert olmalısın
Bak, o sana ne çeşit güzellikler bağışlamış,
Tabii ki, bunlardan birisi hep çoğalmaktır
Miraslık bir şey ekeceksen tarlana, tohum ek
Tabi, bir gün öleceksen, yeniden doğmalısın
Kullanmalısın, dünyanın bütün nimetlerini
Evliya: 'Verimsizlik, dünyaya nankörlüktür' der
Demek ki ihtişam var, ama şefkat yokmuş sende!
Aşka gebe kalmazsan, evlat katili olursun!