Tövbe... Şiiri - Durmuş Güner

Alemlerin rabbine olsun tövbemiz.
Kabul eyle yoksa yok karşına çıkacak çehremiz...

Ya rabbi..!
Bizler,riya ve kibirle aştık haddi...
Ademoğluyuz;
menfaatimize uymazsa bilmeyiz kadri...
İbret almayiz hergün görmemize rağmen kabri...
Ne kadar yakıştırdık kendimize lanet ettiğin kibri...
Yobazlık diye isimlendirdiler sana karşi zikri...
İçki,kumar,zina ve faiz kullarının fikri...
Yoksa Samimi müslüman kullarının devrimi bitti.?
Mazaallah..! en sonuncusu da cennete mi gitti.?
Bak bugün de bir kafir,yetimi bir köşeye itti...
Gönder artık görünmez ordularını,
canımıza yetti...
Ne kadar sabırlısın,ne kadar metanetli...
Ömrümüzü bidat yolunda ziyan ettik...
Hatalarımızı farkedip artık tövbe ettik...
Günahkarız bu doğru,inandık itaat ettik...
Nasip et ya rab bu ümmete birlik...
Bir kan pıhtısından yaratıldık! biz de kimdik?
Rabbimizin nuru ve nefesiyle dirildik...
Müslümanız diye mi bu kadar itildik...
Ey insanlar!yoksa vicdanımızı da mı yitirdik!
Sor bakalım ölülerimize bu dünyadan ne götürdü?
Zaten bizleri bu götürme aşkı bitirdi...
Sormazlarmı sanıyorsun amelleriyle ne getirdi?
Durmuş kulun aşkına talip bir yola girdi.
Kini,nefreti ve öfkesini sildi.
Kusurluyuz,çünkü nefsimiz ve kalbimiz kirli.
Nasip et ya rab! bizlere islam birliği...
Aşk ordusunun neferi,mehdinin askeri.
Senin intikamına memur et bu bedeni...
Tüm dünyaya yayalım ihsanın ile tevhidi...

14.03.2017