İnsanlık nereye gidiyor diyor
Kendi gittiği yeri söylemez Totoş
İnsan kendisine ediyor diyor
Kendi düşen ağlamaz diyor Totoş
Yüz verince astar ister durmadan
İki yüze adam satar bu Totoş
Fırsat kollar puştluk için bıkmadan
Koynumuzda bile yatar bu Totoş
Birini halletsen başlar öteki
Kötü söze tırsar korkağın teki
Her söze eyvallah her şeye peki
Saman altından su yürütür Totoş
Sakın benden uzak durma yitersin
Nerde olsam tam dibimde bitersin
Gizli gizli sen nereye gidersin?
Tam başıma belâ oldu bu Totoş
Huzurumu aralar bu aralar
Yalan yanlış demez giyer karalar
Fırsat bulduğunda atar naralar
Rahat vermez bir gün bana bu Totoş.
Efiloğlu yorma âciz cismini
Assan nolur dört duvara resmini
Unutturur sevenlere ismini
Bir gün ezâ bir gün cezâ bu Totoş
Kayıt Tarihi : 5.2.2025 11:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!