Tosun Paşa Şiiri - Osman Şener

Dersaadette ayaküstü ufaktan
Görüşürdük Tosun, huzursuzcaydı
Kurtulmaya çalışırdı kızaktan
Dostça davranışı kusursuzcaydı

Cüssesiyle mütenakız masası
Aynı gariplikte küçük odası
Tedirgin görürdüm; vardı tasası
Konuşurken sanki çıkarsızcaydı

Sonra duydum kılıfına uydurmuş
Onun bunun ayağını kaydırmış
Kendisini paşalardan saydırmış
En son gördüğümde fütursuzcaydı

Herkesi kandırmış, bulmuş yolunu
Çok güzel kıvırmış, yapmış rolünü
Punduna getirip atmış golünü
Demek ki sahası çamursuzcaydı

Kader bizi sürükledi getirdi
Tosun paşa kışlasına yetirdi
İçimdeki hüsn ü zannı bitirdi
Gördüm ki paşamız, hatırsızcaydı

Gün geçtikçe maskesini sıyırdı
Potlar kırdı nice çamlar devirdi
Bağırdı, böğürdü film çevirdi
Hayırsızdan öte hayırsızcaydı

Zamanla anladım hubbu riyaset
Tosunun kalbine etmiş sirayet
“Koltuk, makam, mevki giderse şayet”
Korkusu yüzünden vakarsızcaydı

“Ben koskoca…” diye başlayan laflar
“Kar, beyaz değildir” tarzında gaflar
Varsa yoksa yalakalar taraflar
Gayrisi geberse umursuzcaydı.

Evvahi kendince Sancak Beyiydi
Ehli iyalinin göz bebeğiydi
Nasara eline düşse iyiydi
Tosunun bayramı Hamursuz'caydı.

Evvahi