İçerini hüzün sarar
Alemi zindan sanırsın
Kendine sığınak arar
Tosbağa gibi kapanırsın
herkes bu yasaya tabi
Mektebe gidemez sabi
Ne yapacan hayat abi
Tosbağa gibi kapanırsın
Yok yasak manav kasaba
Var yalnız soya nesebe
Şimdi bu da mı tasa be
Tosbağa gibi kapanırsın
Kapanmak görev ödevin
Pek neşelen hayli sevin
Konuk olup kendi evin
Tosbağa gibi kapanırsın
Ramazan yiyip içeri
Öldürürmüş yeniçeri
Kafanı sokar içeri
Tosbağa gibi kapanırsın
Toprağın yok ekilirde
Sürünür ve sekilir de
Kabuğuna çekilirde
Tosbağa gibi kapanırsın
Yoktur aktar var çırağı
Çatıdan düşer kırağı
Toplayıp tası tarağı
Tosbağa gibi kapanırsın
Gelmez zeval cilt gönüne
Gitmeli saat yönüne
Yeşillik konmaz önüne
Tosbağa gibi kapanırsın..
Kayıt Tarihi : 28.4.2021 20:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!