Tosbağa Şiiri - Ahmet Çelik

Kimi çölde sıcağa kimi suya atarken
Bir tosbağa misali bağdan bağa gezerim
Bahtım denen şu camız bataklığa yatarken
Boynu bükük halimle ben canımdan bezerim.

Sağa sola bakmadan hep rastgele koşarım
Kendi turi sinemde engelleri aşarım
Ağrı’ya çıkmış gibi sonra döner şaşarım
Taşlardan kalem yapıp buza resmim çizerim.

Bir hasretlik acıyla çocukken karşılaştım
İpli köleye benzer elden ele dolaştım
Gizli gizli ağlarken ben sevdaya ulaştım
Hala yola serilen düğümleri çözerim.

Art niyetli işlemler gözlerime ilişti
Ruh nefis kavgasında hep doğrular çelişti
Yapılan kötülüğe af hislerim gelişti
Tabi refleks olarak bedbahtları sezerim.

İnsan emanetçidir bu devran böyle gitmez
Unutmak istesem de geçmişle hesap bitmez
Dünya depodur sanki ses ve görüntü yitmez
Sorgu sual etmekten sevdiğimi ezerim.

07.07.2014
Ahmet Çelik
Ceyhan
Saat:15.36
TOSPAĞA:Kara kaplumbağası
CAMIZ: İnekgillerden sadece sütünden faydalanılan eti sert, tarih ötesi bataklık ve karada yaşayan hayvan. Manda.