Torunumun Çizdiği Bir Evdeyim

TORUNUMUN ÇİZDİĞİ BİR EVDEYİM

torunumun çizdiği bir evdeyim
alı al, moru mor odalarda soluğun çarpıyor yüzüme
dil altında emilen karanfil tadında
az önce geçmişsin sanki merdivenlerde ayak izlerin
öptüm.. yüzlerce kez öptüm
kokladım...

sarmaşık örneği bir tel saçın kalmış tarağının dişinde
henüz söndürülmüş ıslak izmaritlerde lekesi dudaklarının
neşesi yerinde külün
büyümemiş hâlâ aynı yaşta duvardaki resmin
biraz kırgın çerçeve
buğulu cam..

dolaplarda
birbirine sarılmış giysilerin
uyuyor muydu? baygın mıydı yoksa beklemekten seni?

'' müsait bir aşk'ta '' durmuş saat
balkon korkuluklarında ellerinin kokusu
bir begonvil uzatmış dalını güzelliğine açıyor

körüklü
bir fotoğraf makinesinin
merceğinde unutulmuş pozun
s a v r u l m u ş z a m a n d a

iki şarap küpü gözlerinde
bir bir kendini toplamış sonra...

ahizede eriyen öpüşlerin çalıyor telefonda
yüreğinin uğultusu sokakları dövüyor
aşk tutulmasından hemen önce
üstünü ağır ağır soyunuyor gece
oda çıkmazlarında
hıtçın bir at kişnemesi hayalin... sere serpe
gizemli bir sessizliğe uzanmış
süzülüp kapı çatlağından sarıyor her yanımı
en mahrem yerlerinde geziniyor ayışığı
ellerimde iki titrek mum ışığı bakışların..

eriyoruz birlikte...

25.05.2004