Torunum Zeynep III Şiiri - Gazi Küçükgiller

Lüle lüle olmuş şimdiden, saçının telleri,
Yumuk yumuktur ayakları, o patates elleri,
Bize çok şey anlatacak, konuşunca dilleri,
İşi gücü oyundur, sadece eksiktir zilleri.

Torunum armağandır, şu fani ömrüme,
O'nu sokmak isterim, bu dar gönlüme,
Nereye gitsem, onu katarım önüme,
O'nun sevgisi, dize getirir beyleri.

O bir sultandır, kalbimdedir tahtı,
İnşallah çok iyi olur, O'nun bahtı,
Görevimdir O'na sağlamak, rahatı,
Güzel günler O'nundur, açılsın yolları.

Hakk nazardan saklasın, O çok güzeldir,
O'nun kalbimdeki yeri, elbette özeldir.
Hayattaki noksanlıklarını, Hakk düzeldir,
Allah kötü yollara saptırmasın kulları.

O'nsuz hayatım, tamamen bir çorbadır,
O'nu bizden uzaklaştıran bir zorbadır,
O'nsuz kalbim, tam bir boş torbadır,
Yazın bana ayran, kışın ise urbadır.

Yoktur sevgimin arşını, endazesi,
O benim ruhumun gıdasıdır, mezesi,
Dört kapımın kilididir, hem de rezesi,
Bunlara lâyik değldir, inanın bazısı.

O'nun sevgisi, Benim ibadetim, zikrimdir,
Sözlerim yadsınmsın,bu Benim fikrimdir,
Kim bilir? belki de Tanrı'ya olan şükrümdür,
Hamd'ü sena için havaya kaldırın elleri.

Gelişi ile bend etti, Beni kendine,
Güven olur mu? zağarların fendine,
Kim ne ederse, aslında eder kendine,
Kimdir seni yaradan? Şükret efendine.

Kurbanlar keserim Ben, O'nun şirin canına,
Yorulmak bilmeden, hergün giderim yanına,
Alemi tay tutarım, O'nun kutsal kanına,
Amin deyip, yüzlere sürün elleri.

Ayaklarım bile itaatlı, semtine götürür,
Neşesiz bile olsam, fiziği Beni güldürür,
O'nun rahatsızlığı, inanın Beni öldürür,
Dar geçitleri geçmeyin, sakının belleri.