Kızım niye süzülüyor?
İçten içe üzülüyor,
Allah verdi alır canı,
Mezar böyle kazılıyor.
Ömer ağ’bey gitti gelmez,
Hiç kimse bu sırrı bilmez,
“Gel! ” demeden insan ölmez,
Kader böyle yazılıyor.
Kızın artık gülsün yüzü,
Tepesi var, hem de düzü,
Her baharın olur güzü,
Hikmet böyle diziliyor.
Derya sen nazlı çiçeksin,
Lekesizce bir ipeksin,
İstikbalde geleceksin,
Sırlar bir gün seziliyor.
Emiroğlu sırrı bilmen,
Gül deseler yine gülmen,
Bir gün giden, sen de gelmen,
Sırlar böyle çözülüyor.
10-10-1995
Kayıt Tarihi : 18.12.2012 23:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BİR ANI Dükkândan eve geldiğimde, Esra kapıyı çaldı ağlayarak, Ablamlar kaza yapmış, annemler Çankırı’ya gittiler dedi. O anda kendimi yokladım, Derya’da Bir şey yok deniyordu sanki, Amma Saadet ile Ali’nin durumu Çok kötüydü, sonra bende de üşüme ve Üzüntü saat 21.20’de telefon: Hanımın Ses tonu kötü, Ömer Kırık ölmüş Dedi, kızımız iyi imiş, üzüntü ve Sevinç birbirine karıştı. 7-10-1995’te Derya geldi vardığımda Yüzünü dönerek ağladı o minik yavru iken İlk defa gördüğü çiçeğe gösterdiği O güzelim duygu yüklü ifadesinin Karşıtıydı sanki, ben cesaret edip Yüzüne bakamadım. Sabah namazından sonra rüyamda Derya ile ağlıyorum ve şiirin ilk Mısraları dökülüyor ağzımdan. Kalkıp devam ediyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!