On aralık Çarşamba;
Telefonum zil çaldı.
Arayan Zinnet idi:
Bediri müjdeledi.
Torunlarım beş idi:
Bedirle altı oldu.
İnanınız ğurbette:
Gözüm yaşlarla doldu.
Üçyüz onüç sahabı,
Bedirde kahramandı.
Bedirhanle torunlar:
Yarım düzine oldu.
Sayalım isimleri:
Yeniden baştan sona.
Mevlam hayırlar versin:
Biricik Bedirhana..
Emre ilk muradımız:
İlk açılan gülümüz.
Güzel yüzlü Emirhan.
İkinci torunumuz..
Derken geldide Ufuk:
Akabindede Enes.
Pamuk prenses gibi:
Beşinci torun Zeynep.
Sevindi hep çocuklar.
Hem Emine, hem İrfan.
Hoş geldin aramıza:
Küçük beyim Bedirhan.
İsmin gelir Bedirden.
Yakındır Medineye.
Hayırlı kılsın seni,
Rabbim bizim aileye.
Emre der “ büyük baba:”
Çok tatlıdır Bedirhan.
Zor olsada ayrılık:
Dayan ey Alim dayan.
Bizler göçüp gideriz:
Sıra gelecek size.
Hiç bir zaman ayrılık:
Sokmayın evimize.
Bedirhanın doğumu:
Yazdırdı bana bunu.
Namazını kılana:
Helal ettim hakkmı
Ğurbetin yalnızlığı:
Söyletiyor çocuklar.
Gün gelirki, Evlatlar:
Anne,babayı arar.
Rabbim selamet versin:
Büyük, küçüğünüze.
Bu şiirimde kalsın:
Hatıra benden size.
11.12.2003
Kayıt Tarihi : 22.8.2006 22:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!