Torunum Şiiri - Mehmet Çiftci

TORUNUM
Önce çok zayıftın iskelet sanki
Ne kadar da korkutmuştun bizleri
Bir başladın beslenmeye öyle ki
Şimdi tombul öpülesi yüzleri

Bizler bir bebeğe hasret çekerken
Ve sen çıktın karşımıza beklerken
Torun sevgisini içte saklarken
İkram ettin boncuk boncuk gözleri

Neşe verdin sessiz durgun haneye
Çocuksuz ev benziyor viraneye
Rabbim bal mı katmış bu küçük şeye
Çabuk bitsin isterim gündüzleri

Bilmiyorum mutlu musun bizimle
Ne söylersin agu bugu sözünle
O canlı dipdiri güzel gözünle
Yudumlarız anlatılmaz hazları

Kucak istiyorsun kıpırdayarak
Sıkıntını ifaden ağlayarak
Keyifliysen gülersin çağlayarak
Sanki tutmak istersin yıldızları.
Mehmet Çiftçi