Gözlerinden sicim gibi yaş döküyordu,
Bahçenin bir köşesine çekilmiş olan ihtiyar adam.
Sanki korkar gibiydi, duyulsun istemiyordu sesi,
Utanıyordu çevresindekilerden.
Elleri titreyerek ucu yırtık solgun bir resme bakarken,
Bir yandan resmi öpüp, bir yandan da söylenerek
Belli ki kaderine bin kere lanet ediyordu.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta