2---torunlar ödemesin

Ellerimizle karartıyoruz ufkumuzu
Bencillik yok ediyor sevgiyi
Öfkeler kabarıyor sinelerde
İntikam duyguları filizleniyor
Yanan yüreklerde.

İnsanlar, ne bırakacaklar geleceğe
Torunlarına hangi övüncü hediye edecekler
Dedelerin günahını
Torunlar mı ödeyecekler.

Ağlıyor gerçeği görebilen gözler
Düşünen kafalarda soru işaretleri
Kötülükler yürekleri sızlatıyor
Duyarsızca gülüyoruz, ağlanacak halimize
Güzellikleri esir ediyoruz öfkelerimize

Gelecek için çalışmak varken,tembellik niçin?
Ağlamak varken gafletimize, gülmek niye?
Sorunlara ortaklık varken, bana necilik neden
Arzular sınırsız
İhtiraslar tarifsiz
Kanaat zihinlerden silinmiş
Bu aç gözlülük kime?

Tutkuları süslerse doyumsuzluk
Aç çığlıklar, yürekleri parçalarsa
Çatlatır kayaları,kopan sevgi bağları
İğrençlik bozkırında umut yeşermez
Biterse sevgi ormanları.

İhtiras rüzgarı siler süpürür toprağı
Taşır götürür menfaat seli
Başlar toprak kaymaları
Durduramazsınız heyelanları
Yıkar güzellikleri öfkenin ormanları
Yangına dönüşürse kinin kıvılcımları
Mutsuz insanlar yumağı çığ’a dönüşür
Yutar bir avuç mutluları

Gelin, birlik olalım
Gelin, tedbir alalım
Gelin, yok edelim öfkeleri
Gelin, ihtirasları dizginleyelim
Kanaat aşılayalım aç gözlülüğe
Sevgi hepimizin ortak malı olsun
Birlikte yaşayalım sorunları
Birlikte taşıyalım çekilecek yükü
Ozanlar mısralarda kara tablolar çizmesin
Güçlüler şefkatle okşasın güçsüzü
Güç,güçsüzü ezmesin.

Emek eşit
Yemek eşit
Gelir eşit dağıtılsın.
Emekçi emeğinin karşılığını alsın.
Zenginle,yoksul arasında maddi uçurum olmasın
Düşünceler zincir olsun bakla,bakla
Hizmet birlikte yapılsın,karınca kadarınca
Bütün sorunlar çözülür
Bu bilince varılınca.

Ellerimizle karartmayalım geleceği
Karıncayı örnek alalım
Benzeyelim arılara
Sıyrılalım ihtirastan
Unutalım kini
Silelim zihinlerdeki öfkeyi
Güzellikler hediye edelim onlara
Güzellikler verelim torunlara
Dedelerin günahını torunlar ödemesin
Dünyayı cennet gibi bırakalım yarınlara