Sıcak bir ramazan günü çarşıya gezmeye çıkardığı torunu;nenesine,"nene bene dondurma al" diye tutturur. Nenesi;"param yoh oğul''diyip, bahane etse de, dondurmayı almak zorunda kalır.Sıcaktan eline ve külaha eriyerek akan dondurmayı bir taraftan da torunu yalar.Nenesi"oğul ellerin hep bulaşdırdın,ele dondurma yiyilir mi heç"?der, biraz da çekiştirerek torununun elinden külahı alır,yalamaya başlar ve yarısını götürür.O sıra yanlarından geçen bir bey "abla ne edisen ele ramazan,ramazan dondurma yiyilir mi? orocun gaçar"der, dondurmayı yalamaktan memnun görünen nene "E.ne oldu ki,ağzıma alır,almaz hep erirdi zaten."
Akşam erken iner mahpusaneye.
Ejderha olsan kar etmez.
Ne kavgada ustalığın,
Ne de çatal yürek civan oluşun.
Kar etmez inceden içine dolan,
Alıp götüren hasrete.
Devamını Oku
Ejderha olsan kar etmez.
Ne kavgada ustalığın,
Ne de çatal yürek civan oluşun.
Kar etmez inceden içine dolan,
Alıp götüren hasrete.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta