Evlat çiçek,evlat güldür,
Ağacında yeşil dal’dır
Tanrı’dan bir armağandır,
Evladının balı torun…
Geçip gider onca yıllar,
Boş-dolu çiğnenir yollar,
Yaşanır nice masallar,
Mutluluk masalı torun…
Atsa da kafanın tası,
Unutturur gamı, yası,
Yalan dünyanın elması,
Gönüllerin seli torun…
Yaratmış Tanrım dünyayı,
Göğe asmış güneş, ayı,
Sevdirir insan olmayı,
Güzeller güzeli torun…
Ağlasa da hoş, gülse de,
Bütün sevgini alsa da,
Biz kocayınca gelse de,
Sanki bahar yeli torun…
Evlat unutup gitse de,
Yüreğini incitse de,
Ne de güzel dermiş Dede,
Her insan sevmeli torun…
03/02/2005 Bodrum Murat Nail Güney
değerli hocam sayın Mustafa Ceylan’ın isteği üzerine kaleme alınmıştır.
Yakında dünyaya gelecek olan torunuma ithaf olunur…
Kayıt Tarihi : 4.2.2005 21:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)