Kederli bir kadın sesi doldurdu odayı
kulaklardan sızdı ses
ruhlara uzandı
Gözyaşı değildi duyulan
çoktan dinmişti yağmur
saf kederin tortusu geride
Ses sızarken gizliye
gözleri daldı gitti
kederden ve gözyaşından önceye
Kıvrıldı dudağının kenarı hafifçe
bulutlara değdi
Gülümsedi bulutlar
İnceden bir yağmur başladı
mutlu günlerinden kalan
sevinç gözyaşları geldi geri
düştü üzerine damla damla
eritti kederin tortusunu
güldü gözleri de..
27 Eylül 2005
Sıla Nur KökenKayıt Tarihi : 2.10.2005 14:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!