Uçsuz bucaksız derinlikte gözlerin
Boşluğunda tüm evreni gezdiren
Bir orman sanki saçların
İçinde tüm canlıları emziren
Mıknatıs edasında dudakların
Mühürlenmek için azmettiren
Yan'dım, yanıldım, yangındım
Ateşi ürküten
Teninin kokusu değilse şayet
Nedir bu
Burum buram burnumda tüten
Gözyaşlarımdır kalbime diktiğim fidanı büyüten
Hasretindir kağıttan gemilerimi karadan yürüten
Sensizliktir günden güne düşlerimi çürüten
Yine dibe çöktü kahvenin telvesi
Çocuklar gibi sığmazdı hiçbir yere neşesi
Gülüşüyle hipnotize ederdi herkesi
Bir gün elbet onunda kırılır kafesi
Gecenin karanlığına saplanırken sensizliğin korkusu
Düşlerimi kapladı ayrılığın tortusu
Fırat Aydil
Kayıt Tarihi : 1.2.2023 08:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kıymetli dostumun ilhamıyla
