Yaşamı nesnelerinden boşaltsak
neyi kalır kendinden gayrı zamanın
Vidayla tutturulmuş değildir ki ovalar
Başka bir biçimde çekip gitmek de var…
Yıldızın öteki yıldızlara toslaması
rastlantı değildir.
Her erken söz bir buzulun,
deniz dibine çakılmasına benzer
Tükense zaman ,soluksuz kalsak
ve gitsek bir yerlere...
Böyle bir vahşi kaçış yok.
Hem ıskarta sayılır türdendir böyle
yorgunluklar.
Bana us pazarlama,anlam yükleme
Zaten doymuşum yıllar yılı .
Her taraf taş duvar,her düşünce taş yapı
Her çuval taşla doluyken tastamam
Kendim bedenime bile yükken
kimseleri taşıyamam
İşte gidiyorsun …
Kendi nesneni çalmayı düşünürken zamandan
başın dönmesin kibirden haydi çek bir el aman…
Kayıt Tarihi : 5.6.2020 11:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necdet Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/05/tortu-29.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!