Toprağı kazıyor nasırlı ellerin,.
Hallaç gibi eriyor ellerinde toprak.
Filizleniyor alın terin,
Anadoluda kavruktur babalar.
Gün doğmadan tarlada tırpanda,
Anadolu anasıyla
Sırt sırta omuz omuza.
İşte babalar!
Emektir, berekettir, anadoluda.
Belki sırtıda yoktur yeni urbası.
Çocuğuna alır
iskarpinin en alasını.
Analarının solmuştur
yemenisinin oyaları,
kızlarına giydirirler
bindallılarının en alasını.
İşte beyler!
anadoluda
bu kadar cömertir,
anası ve babası.
Yüreği mert,
gönlü cömert,
toroslar kadar heybetlidir,
anadolunun babaları.
Kayıt Tarihi : 26.8.2008 16:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anadolu babası ,çocuklarını düşündüğü kadar yaşam arkadaşını;çocuklarının anasını da düşünür.Yemenisinin oyasını pek solsun istemez eşinin..
Esin gücünüz ve onları şiirleştirme heyecanınız sonsuzca olsun.
Tam puanım desteğinize sunulmuştur.
Tebrik ediyorum.
Erdemle...
TÜM YORUMLAR (3)