Toroslar Şiiri - Furkan Durusu

Bir yanım mavi bir yanım yeşil
Bir gözüm denizde
Bir gözüm dağda
Bir tarafımda tüm heybetiyle
Göğü delen Toroslar
Bir tarafımda sıcak denizlerin
Atası kabul edilen Akdeniz
İkisinin ortasında
Garip bir palmiyeyim sadece
Tonlarca yük taşıyan gemileri
Yüzdüren Akdeniz bir benim
Hüznümü batırıyor dibine
Yüzyıllardır nice milletlere
Ev sahipliği yapan Toroslar
Bir beni barındırmıyor bünyesinde
Vücudumda geçmiş medeniyetlerden
Kalma izler taşıyorum
Kabuklarım yaşlı ve yorgun
Her güneş gördüğümde
Yeşeriyor yeniden yapraklarım
Ne bu suya aitim
Ne de bu toprağa
Ama ikisi de olmadan
Koca bir hiçten ibaretim
Kendimi toprağa vursam
Çınardan, meşeden farkım kalmaz
Yaşayamam susuz toprakta
Atsam kendimi uçsuz bucaksız deryalara
Yosundan öte bir şey değilim
Kısacası ne toprağın ne suyunum
İkisine de ait değilim
Birinden biri olmasa da
Ben, ben değilim.
Ahmed Arif ne kadar ağır bir yük
Yüklemiş Torosların omuzlarına
Halbuki beni bile taşıyamıyor zavallı
Görse gök yarılır heybetinden
Hele sana ne demeli Akdeniz
Bir milletin tek amacı sana sahip olmakken
Hayati bir önem arz ederken
Bulunduğun coğrafi konum
Bir beni dibine batırışına ne demeli...
Kızgınım beni böyle ortada bırakışınıza
Halbuki birinizden biriniz
Sahiplenseniz beni
Bassanız bağrınıza
Ne güzel olur ya.