Toros Dağları Şiiri - Mevlani Ulusoy

Acının derinliği belli olur yastan,
Göller Yöresi hep dillerde destan,
Türkmen bacıları giyinmiş fistan,
Toros Dağları… Toros Dağları…

Medetsiz Tepesi’ni duman bürür,
Binboğalar Efsanesi bugüne yürür,
Neden, özünü yitiren varlık çürür?
Toros Dağları… Toros Dağları…

Neyin var, neyin yok ortaya koyalı
Batıdan doğuya zincirlenmiş sıralı,
Ezelden beridir Anadolu’ya sevdalı!
Toros Dağları… Toros Dağları…

Dört bir yanını gönlümce gezeyim,
Gözelerinden kana kana su içeyim,
Vadem yettiğinde bağrına göçeyim,
Toros Dağları… Toros Dağları…

Geçit verdiğin yerlerin çok dardır,
Yükseğinde çamın, katranın vardır
Ulu Lokman Hekim’e yaranı sardır,
Toros Dağları… Toros Dağları…

Gönülden bağlanmış sevgi verene,
Büyük bir servetsin değerini bilene,
Selam verir, Akça Tekir’den geçene!
Toros Dağları… Toros Dağları…