TORONTO / KANADA
Bazı soğuklar içten gelir.
Dışarıda keskin bir soğuk esiyor.
Toronto — eksi yirmi beş derece...
Ayın mor ışığı —
buz tanecikleriyle bezenmiş
camdan içeri sızıyor.
İçimde ağlayan çocuk —
buz tutmuş cama
usulca yüzünü yaslıyor.
Hayal ediyor seni...
İri gözlerine fosforlu bir
parıltı bırakıyor.
Boynuna sardığın pembe atkı —
sana çok yakışıyor.
Ağaçları, çiçekleri düşünüyorum:
Hiç solmayan çiçekler açıyor,
yıl boyu...
Biliyorum — cennette
ne yaz, ne de kış var.
UNLBBCN
Umut Engin Deniz
Kayıt Tarihi : 5.7.2008 10:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hislerinizden emin
en uygun bir zemin.
toronto da kış galiba
biraz vehim.
bir dostum olan özge ablam
her yaz sonu gelir
torontodan.
anlatır bize uzak diyarları
vahşi kalmış çayırları.
eski yerlilerin hayatını..
eşi müzik öğretmeni.
dedeleri yerli olandan
asyalı anne birleşimi.
ingiliz usulü kanada lehçesi.
kardeşim
sende güzel etkili anlattın
sevgini, sevgilini, sevdiğin yerleri.
selam duyuyorum kalemi tutan yüreğe.
ışığımızdan hürmetler..
umut dolu engin yüreğinize......
TÜM YORUMLAR (1)