Tornacı Şiiri - Abdullah Oral

TORNACI
(GÖZBEBEKLERİMİ ASIYORUM)

Göz yaşlarımla yoğururken
demir tozları.
Demir çapakları
dolduruyor gözlerimi.

Sancılar düşüyor
göz bebeklerime.
Geceler acılarla
sararken bedenimi.

Çarmıha geriyorum,
boylu boyunca umutlarımı.
Gözlerimin sancısı
vururken yüreğime,
gözbebeklerinden
asıyorum kendimi,

nem, rutubet kokan
odamın dört bir köşesine.
Sırılsıklam oluyor
Gözyaşımdan,
başımı koyduğum yastık.

Tan yerinin ağarmasını
bekliyorum.
Kurtulsun diye gözlerim,
gecenin tutsaklığından…
Bir türlü sökmüyor şafaklar
Sanki, ölüm uykusuna yatmış güneş .
Karanlık dehlizlere dönüşen gecenin kollarında…

Nisan 1991