sevmek beyhude bu diyarlarda,
alıp gitmeli başını
sen seversin deliler gibi
başkası sarar aşkını..
bir yandan yoksulluğu yensen
yenemezsin töreyi
cennetler dökülürken ellerinden
bulamazsın çareyi..
ya hiç sevmemeli en başından
ya sevmeli amca kızını
anca böyle erersin mutluluğa
anca böyle güzelleştirirsin alınyazını...
şimdi kucağında çocuklar
bir zamanlar omuzunda sabahladığım..
özlem ninnileri söyler bilirim
hala ardından ağladığım...
ara sıra görürüm onu
yanıma gelir söylemez tek kelime
gözleri konuşur...
dudağında sahte bir gülümseme
duyuyorum bazen eşten dostan
ağlıyormuş gizlice
alıp başını komşusuna
dert dökmeye gidiyormuş her gece
ya ben kime gideyim
yalnızlık kapımda öbek öbek
serilmişim upuzun odamda
yok hiç kimse derdimi dinleyecek...
değişmeyecek o, bilirim
nice hüzünlü yılların ardından
yine ben şiir olup
döküleceğim dudaklarından...
Kayıt Tarihi : 24.5.2013 01:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynel Korkmaz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/05/24/toreye-yenik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!