Töre Kurbanları Şiiri - Ahmet Yüksel Şan ...

Hani.. /sevenler kavuşurdu.
Hani!
Samanlık seyran olurdu, sevenlere
Töreler’ mi ayırdı, yoksa kader mi ayırdı bizleri.
Aşk’ mı, / yoksa dağ’ mı?
Tavşan doğurdu.
Çok gördüler, gönlümüzdeki sevgimizi;

Hani.. /mutluluk kapısı açılırdı,
Sevenlere..
Gökten taş yağsa, sevenlerin yoluna engel olmazdı.
Oysa açılacak kapılar kapandı yüzlerimize
Neden severken.
Onlar çok mu gördü sevgimizi;

Hani../aşk ferman dinlemezdi.
Sevenler kavuşurdu.
Öyleyse bu fermanı neden, kim yazdı da, ölüm sehpası kuruldu.
İçimizdeki korku bacayı sardı,
Bu korku, bizleri birbirimizden ayırdı;
Çok mu gördüler sevgimizi;

Hani../töreler öldüydü, kalktıydı yerinden.
Hani tabular yıkıldıydı.
Ne oldu’ da, ölüm sehpaları yeniden meydanlara kuruldu.
Sattılar öldürdüler yaşarken gönül, gönüllü..
Ve yaşarken,
Yaşamayı haram ettiler bizlere / neden?
Etlerimiz, karın tokluğuna orada burada satılır oldu.
Çok mu gördüler, şu bizim sevgimizi;